Χειρουργός Οφθαλμίατρος | Λαμπράκης Γεώργιος
Γλαύκωμα
Μάθετε τα πάντα για την Πάθηση του Γλαυκώματος και ενημρωθείτε για τη θεραπεία του και τα συμπτώματά του.
Τι είναι το Γλαύκωμα;
Με τον όρο γλαύκωμα εννοούμε ένα σύνολο παθολογικών καταστάσεων του οφθαλμού, που έχουν σαν κοινό εύρημα την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε τέτοιο βαθμό, που να προκαλεί βλάβη στο οπτικό νεύρο και εκπτώσεις του οπτικού πεδίου.
Η συχνότητα του γλαυκώματος ανέρχεται στο 1,5% σε άτομα άνω των 40 ετών. Στις αναπτυγμένες χώρες το 50% των πασχόντων από γλαύκωμα δε γνωρίζουν την πάθησή τους.
Το γλαύκωμα είναι σήμερα η δεύτερη αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης παγκοσμίως και αποτελεί μια σημαντική απειλή τόσο για το άτομο όσο και για το κοινωνικό σύνολο.

Συχνές Ερωτήσεις
Τύποι Γλαυκώματος
1.Πρωτοπαθές γλαύκωμα
-Χρόνιο απλό γλαύκωμα ανοικτής γωνίας
Εδώ, η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης οφείλεται είτε στην αυξημένη αντίσταση της αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού δια μέσου της γωνία του προσθίου θαλάμου είτε στην αύξηση της παραγωγής του υδατοειδούς υγρού.
-Πρωτοπαθές γλαύκωμα κλειστής γωνίας
Εδώ, η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης είναι αποτέλεσμα λειτουργικής ή οργανικής απόφραξης της αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού στη γωνία του προσθίου θαλάμου, από την επαφή της ρίζας της ίριδας στο έξω τοίχωμα της γωνίας του προσθίου θαλάμου, αποκλεισμένης κάθε άλλης νόσου του οφθαλμού.
2. Δευτεροπαθές γλαύκωμα
- Μελαχρωστικό γλαύκωμα
- Ψευδοαποφολιδωτικό γλαύκωμα
- Φακογενές γλαύκωμα
- Τραυματικό γλαύκωμα
- Μετεγχειρητικό γλαύκωμα
- Φαρμακευτικό γλαύκωμα
- Νεοαγγειακό ή αιμορραγικό γλαύκωμα
- Γλαύκωμα οφειλόμενο σε αλλοιώσεις
Συμπτώματα Γλαυκώματος
Η εισβολή και η πρόοδος της νόσου είναι συνήθως ύπουλη. Ο ασθενής δεν έχει κανένα σύμπτωμα, εκτός από ορισμένους τύπους γλαυκώματος, έως ότου μετά από χρόνια επέλθει σημαντική έκπτωση του οπτικού πεδίου και της κεντρικής όρασης.
Αφορά συνήθως και τους δύο οφθαλμούς, αλλά ο ένας προσβάλλεται νωρίτερα και σε μεγαλύτερο βαθμό από τον άλλον.
Σε προχωρημένες καταστάσεις επηρεάζονται διαδοχικά η περιφερική όραση, η ικανότητα αντίληψης χρωμάτων και αντιθέσεων (contrast sensitivity), η ικανότητα προσαρμογής σε εναλλασσόμενες συνθήκες φωτισμού και τελικά και η κεντρική όραση (ικανότητα ανάγνωσης).
Η απώλεια της περιφερικής όρασης μπορεί από μόνη της να επηρεάσει τη λειτουργικότητα του ασθενούς, να καταστήσει τον ασθενή επιρρεπή σε ατυχήματα και να μην επιτρέπει συνηθισμένες λειτουργίες όπως την ασφαλή οδήγηση.
Σε οξέα επεισόδια γλαυκώματος η εξέλιξη είναι πιο γρήγορη και συχνά πιο θορυβώδης.
Ο ασθενής εμφανίζει:
- Έντονο αιφνίδιο πόνο στον αντίστοιχο οφθαλμό, που μπορεί να αντανακλά προς την κεφαλή και τη σιαγόνα.
- Σημαντική ελάττωση της όρασης.
- Δακρύρροια.
- Τάση για εμετό.
- Γενική κακουχία ή και πυρετό.
- Οίδημα βλεφάρων.
- Χύμωση και ερυθρότητα επιπεφυκότα.
- Οίδημα κερατοειδούς.
- Αβαθή πρόσθιο θάλαμο.
- Κόρη σε ημιμυδρίαση.
Αιτιολογία και Προδιαθεσικοί Παράγοντες Γλαυκώματος
Οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης είναι η πρωτοπαθής αιτία της εμφάνισης γλαυκωματικών αλλοιώσεων στην κεφαλή του οπτικού νεύρου και της έκπτωσης του οπτικού πεδίου.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου γλαυκωματικές αλλοιώσεις μπορούν να παρατηρηθούν και με φυσιολογικές τιμές πιέσεων (γλαύκωμα χαμηλής ή φυσιολογικής πίεσης).
Έτσι σήμερα οι βλάβες αποδίδονται σε μια σειρά ενοχοποιητικών παραγόντων που λειτουργούν συνδυαστικά επηρεάζοντας πιθανότατα την αιμάτωση του νεύρου.
Προδιαθεσικοί παράγοντες γλαυκώματος:
-Η ενδοφθάλμια πίεση:
Η αύξηση της ενδοφάλμιας πίεσης οφείλεται κυρίως στην αύξηση της αντίστασης στην αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού δια μέσου του αποχετευτικού συστήματος του οφθαλμού και σε ελάχιστες περιπτώσεις στην αύξηση της παραγωγής του υδατοειδούς υγρού.
Η φυσιολογική ενδοφθάλμια πίεση κυμαίνεται από 10 έως 21 mmgh και δεν πρέπει να συνχέεται με την αρτηριακή πίεση (στο χέρι). Κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να παρουσιάσει διακυμάνσεις. Τιμές ενδοφθάλμιας πίεσης >21 mmgh αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης γλαυκώματος αν και όπως είπαμε αυτό μπορεί να εμφανιστεί με μικρότερες πιέσεις.
-Η γωνία του προσθίου θαλάμου
Το υδατοειδές υγρό παράγεται συνεχώς από τις ακτινοειδείς προβολές του ακτινωτού σώματος, μια δομή που βρίσκεται στον οπίσθιο θάλαμο του οφθαλμού. Χύνεται στον οπίσθιο θάλαμο και δια της κόρης φτάνει στον πρόσθιο θάλαμο. Από εκεί αποχετεύεται από ένα ειδικό σύστημα σωληνίσκων, που καλείται διηθητικός ηθμός (trabeculum), και το οποίο βρίσκεται στο σημείο συμβολής της ίριδας με τον κερατοειδή (γωνία του προσθίου θαλάμου το οφθαλμού).
Το εύρος της γωνίας προσδιορίζεται με την γωνιοσκοπία κι είναι επίσης καθοριστικό στην εξέλιξη και την επικινδυνότητα του γλαυκώματος. Με βάση το εύρος αυτής της γωνίας τα γλαυκώματα διαχωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, γλαυκώματα ανοικτής γωνίας (συνηθέστερα και βραδύτερης εξέλιξης) και γλαυκώματα κλειστής γωνίας (σπανιότερα αλλά πιο επικίνδυνα).
-Το πάχος του κερατοειδούς
Αυξημένο πάχος κερατοειδή συνήθως οδηγεί σε υπερεκτίμηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και μειωμένο πάχος σε υποεκτίμηση. Το πάχος του κερατοειδούς μετράται με ειδικό όργανο, το παχύμετρο. Άρα η δίορθωση της μετρηθείσας ενδοφθάλμιας πίεση με βάση τα δεδομένα της παχυμετρίας είναι απαραίτητη , ιδιαίτερα σςε περιπτώσεις που το πάχοςέχει μεταβληθεί χειρουργικά όπως συμβαίνει με τιις διαθλαστικές επεμβάσεις.Το πάχος του κερατοειδούς μετράται με ειδικό όργανο, το παχύμετρο.
-Η ηλικία
Προσβάλει συχνότερα άτομα κατά το δεύτερο ήμισυ της ζωής τους. Έτσι συνιστάται προληπτικά, εξέταση για το γλαύκωμα μια φορά το χρόνο, μετά την ηλικία των 40 χρόνων.
Σπάνιες μορφές γλαυκώματος μπορεί να εμφανιστούν σε μικρότερες ηλικίες (πχ συγγενές γλαύκωμα ή παιδικό γλαύκωμα).
-Η κληρονομικότητα
Η συχνότητα του γλαυκώματος είναι 3-4 φορές μεγαλύτερη στους συγγενείς πρώτου βαθμού των γλαυκωματικών ασθενών, από ότι στο γενικό πληθυσμό.
-Η φυλή
Το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας είναι πιο συχνό στους Αφρικανούς ενώ το γλαύκωμα κλειστής γωνίας είναι πιο συχνό στους Εσκιμώους της Γροιλανδίας ή του Καναδά.
-Μακροχρόνια χρήση φαρμάκων
Μακροχρόνια χρήση κολλυρίων κορτιζόνης, αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση στο 5% του γενικού πληθυσμού.
Διάγνωση Γλαυκώματος
-Εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία
-Λήψη οπτικής οξύτητας
-Τονομέτρηση (μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης)
-Παχυμετρία (μέτρηση του πάχους του κερατοειδούς)
-Γωνιοσκοπία (έλεγχο της γωνίας του προσθίου θαλάμου)
-Έλεγχο της κεφαλής του οπτικού νεύρου (οπτικής θηλής), με βυθοσκόπηση υπό μυδρίαση
-Έλεγχος των οπτικών πεδίων (χαρτογραφείται η περιφερική όραση του ασθενούς και ανιχνεύονται περιοχές μειωμένης ευαισθησίας συγκριτικά με την ευαισθησία ατόμων της ίδιας ηλικίας.)
-Απεικόνιση της οπτικής θηλής και της στιβάδας των οπτικών ινών με διάφορες ψηφικές μεθόδους πχ το OCT, το GDX και το HRT.
Θεραπεία και Παρακολούθηση Γλαυκώματος
Επειδή γνωρίζουμε ότι το γλαύκωμα είναι μια εξελεγκτική νόσος, της οποίας η πρόοδος δε σταματά ποτέ, σκοπός της θεραπεία μας (φαρμακευτικής ή χειρουργικής) είναι αρχικά να επιτύχουμε την πίεση στόχο (δηλαδή την πίεση κατά την οποία επιβραδύνεται ή και σταματά η καταστροφή των νευρικών ινών και οι βλάβες των οπτικών πεδίων. τσι τα μέσα που έχουμε για την αντιμετώπιση του γλαυκώματος είναι :
1. Τοπικές ενσταλλάξεις κολλυρίων που περιέχουν φαρμακευτικές ουσίες που είτε μειώνουν την παραγωγή του υδατοειδούς υγρού είτε αυξάνουν την παροχέτευσή του από τον οφθαλμό, ελαττώνοντας έτσι την ενδοφθάλμια πίεση.
2. Laser ραμπεκουλοπλαστική (ALT/SLT) φαρμόζεται στο αποχετευτικό σύστημα του οφθαλμού και αυξάνει την αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού.
3. Χειρουργικές επεμβάσεις (πχ η τραμπεκουλεκτομή και οι παραλλαγές της) με τις οποίες δημιουργούμε ένα συρίγγιο μεταξύ του προσθίου θαλάμου και του υπό τον επιπεφυκότα χώρου.
4. Αντιγλαυκωματικές βαλβίδες δηλαδή συσκευές, που ρυθμίζουν το ρυθμό απομάκρυνσης του υδατοειδούς υγρού από το μάτι, με βάση το ύψος τη ενδοφθάλμιας πίεσης ώστε να τη διατηρούν σε σταθερά χαμηλά επίπεδα.
Συχνότητα παρακολούθησης γλαυκωματικών ασθενών:
Σε γενικές γραμμές όσο βαρύτερη είναι η νόσος τόσο πιο συχνά πρέπει να εξετάζεται ο ασθενής με γλαύκωμα.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΔΙΑΘΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ
Στις Παθήσεις Διαθλαστικής Συσκευής του Ματιού συγκαταλέγονται η Μυωπία, η Υπερμετρωπία, ο Αστιγματισμός και η Πρεσβυωπία.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΒΛΕΦΑΡΩΝ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΙΚΗΣ ΣΥΣΚΕΥΗΣ
Στις Παθήσεις Βλεφάρων και Δακρυικής Συσκευής συγκαταλέγονται η Βλεφαρίτιδα, το Εντρόπιο / Εντόπιο, το Χαλάζιο / Κριθή, η Πτώση Βλεφάρων και η Ξηροφθαλμία.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΦΥΚΟΤΑ
Στις Παθήσεις Σκληρού και Επιπεφυκότα συγκαταλέγονται η Επιπεφυκίτιδα, η Σκληρίτιδα / Επισκληρίτδα, το Υπόσφαγμα και το Πτερύγιο / Στεάτιο.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ ΦΑΚΟΥ
Στις Παθήσεις Κερατοειδούς Φακού συγκαταλέγονται ο Κερατοκώνος, η Κερατίτιδα και ο Καταρράκτης.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΒΥΘΟΥ
Στις Παθήσεις Βυθού συγκαταλέγονται η Αποκόλληση Αμφιβληστροειδούς, η Αποκόλληση Υαλοειδούς, η Διαβητική Αμφ/πάθεια και οι Αγγειακές Παθήσεις.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΩΧΡΑΣ ΚΗΛΙΔΑΣ
Στις Παθήσεις Ωχράς Κηλίδας συγκαταλέγονται η Ηλικιακή Εκφύλιση Ώχρας, η Οπή Ώχρας, η Επιωχρική ή Επαμβλιβληστροειδική Μεμβράνη, το Κυστοειδές Οίδημα Ώχρας και η Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια.

τηλεφωνο επικοινωνιας
γραφειο
Δευτέρα - Παρασκευή
09:00 - 13:00 | 18:00 - 20:30
Τετάρτη Απόγευμα
Κλειστά
Σάββατο - Κυριακή
Κλειστά
Κλειστά