Η τακτική επίσκεψη στον οφθαλμίατρο είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη αναγνώριση τυχών παθήσεων της ωχράς κηλίδας πριν οδηγήσει σε σοβαρότατα προβλήματα όρασης.

Κατά την οφθαλμολογική εξέταση, ο γιατρός θα προβεί σε:

-Έλεγχο της οπτικής οξύτητας του κάθε οφθλμού χωριστα για να προσδιορίσει την ποιότητα της όρασης
-Έλεγχο του βυθού του οφθαλμού με τον ειδικό φακό του goldmann, για να διαπιστωθούν τυχόν μορφολογικες ανωμαλίες στην περιοχη της ωχρας κηλιδας
-Τη διενέργεια του ειδικού test του Amsler για τον έλεγχο της λειτουργικότητας της ωχράς κηλιδας. Τα οtest αυτό μπορει να το χρησιμοποιεί και ο ίδιος ασθενής γι αυτοεξεταση ,χρησιμοποιώντας μερικούς απλούς κανόνες π.χ
Α) Οι ασθενείς κρατούν αρχικά τον πίνακα σε απόσταση 30 εκ. από το πρόσωπό τους.

Β) Φορώντας τα γυαλιά για κοντά, καλύπτουν το ένα μάτι κι ελέγχουν εάν εμφανίζονται μεταμορφοψίες στον πίνακα, (ανωμαλίες, παραμορφώσεις, κυματιστές γραμμές, ανισομεγέθη κουτάκια ή «σκοτώματα» πεδίου)

Γ) Η διαδικασία επαναλαμβάνεται αναλόγως και για το άλλο

Το τεστ επαναλαμβανεται από τον ασθενή περίπου κάθε μήνα και αν διαπιστώσει κατι ανησυχητικό πρέπει να επισκεφθει άμεσα τον οφθαλμίατρό του

Σήμερα για την έγκυρη διάγνωση, την ακριβέστερη ταξινόμηση , για την εκτίμηση της θέσης και της συστασηςτης βλαβης και εν τέλει για το ειδος της θεραρείας που θα επιλέξουμε χρησιμοποιούμε και πιο ειδικές εξατάσεις π.χ

Φλουοροαγγειογραφία (FAG,ICG):
Γίνεται είτε με ενδοφλέβια έγχυση χρωστικής στη μεσο βασιλική φλεβα του χεριου (φλουοραγγειογραφία) ή ICGαγγειογραφία), είτε χωρίς χρωστική (με ΑngioVue). Στις εξετάσεις με ειδική κάμερα απεικονίζονται τα παθολογικά αγγεία που διαρρέουν υγρό ή και αίμα υπό τον αμφιβληστροειδή (χοριοειδικήν νεοαγγείωση), οι παρουσία των ινοαγγειακών μεμβρανών και η θέση τους (φανερές-κρυφιεσ), τα drussen (συρρέοντα και μη) κλπ.

Οπτική τομογραφία συνοχής οπισθίου πόλου (OCT ή Opticalcoherencetomography):
Με ειδικό μηχάνημα απεικονίζονται τομές της ωχράς κηλίδας και μπορούμε να δούμε αν υπάρχει υγρό υπό ή ενδοαμφιβληστροειδικά, καθώς επίσης και να μετρήσουμε το πάχος του αμφιβληστροειδούς.

Αυτοφθορισμός:
Ο βυθός του ματιού φθορίζει λόγω της παρουσίας της φυσικής χρωστικής λιποφουσκίνης. Σε πολλές παθήσεις, όπως η Ηλικιακή Εκφύλιση της Ωχράς, το μελάγχρουν επιθήλιο δυσλειτουργεί και δεν μπορεί να απομακρύνει επαρκώς τη λιποφουσκίνη, με αποτέλεσμα αυτή να συσσωρεύεται αυξάνοντας τον αυτοφθορισμό όταν εκτεθεί στο κυανό φώς.

1. Στην ατροφική ΗΕΩ, τα πράγματα έιναι κάπως δύσκολα μια και δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Φαίνεται πως ειδικά συμπληρώματα διατροφής (με βιταμίνες,ιχνοστοιχεία και χρωστικές απαραίτητες για την ομαλη λειτουργία της ωχράς κηλίδας), αλλά και οπτικά βοηθήματα όπως μεγεθυντικοί φακοί, μπορούν να βοηθήσουν τα πάσχοντα άτομα να εκμεταλλευτούν την περιφερική τους όραση και να διαχειριστούν καλύτερα την καθημερινή τους ζωή.

2. Στην υγρά ή εξιδρωματική μορφή, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά περίπτωση διαφορετικές μορφές θεραπεία και με άλλοτε άλλη έκβαση Οι κυριότερες από αυτές είναι :

–Φωτοπηξία με laser: Εφαρμογή θερμικού laser στα διαρέοντα χοριοειδικά αγγεία,μιρώ,ν καλά οριοθετημένων εξωβοθρικών χοριοειδικων νεοαγγειακών μεμβρανών, τα οποία καίει και καταστρέφει.

-Φωτοδυναμική θεραπεία Ενδοφλεβια:Ενίεται η βερτεπορφυρίνη-μια φωτοευαισθητη χρωστική –που συσωρεύεται εντός του νεαγγειακού ιστού. Στη συνεχεια ενεργοποιείται από ένα μη θερμικό laser και απελευθερώνει ελεύθερες ρίζες που προκαλούν βλαβη στο τοιχωμα των παθολογικών αγγείων και τελικά τα θρόμβώνει Σε περιπτώσεις επανεμφάνισης των νεοαγγείων μπορεί να επαναληφθεί. Μπορει να επιβραδύνει ή και να βελτιώσει την εξέλιξη της νόσου.

-Ενδοϋαλοειδική έγχυση αντι-VEGF παραγόντων: Είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη θεραπεία δηλαδή η ένεση στο εσωτερικό του ματιού ειδικού φαρμάκου που αναστέλλει τη δράση του παράγοντα που ευνοεί την ανάπτυξη των παθολογικών νεοαγγείων.

-Διάφορες χειρουργικές τεχνικές έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς με αμφίβολα μεχρις στιγμής αποτελέσματα.