Μεγάλη σημασία ως προς την αποτελεσματικότητα της θεραπείας έχει η πρώιμος διάγνωση. Έτσι, αν διαγνωσθούν έγκαιρα μικρές περιφερικές ρωγμές του αμφιβληστροειδούς, γίνεται περιχαράκωση τους με εστιακή laser φωτοπηξία για να σταματήσει η εξέλιξή τους προς πιθανή αποκόλληση. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι απαραίτητη η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο.

Εάν όμως δεν διαγνωσθούν έγκαιρα, είναι εκτεταμένες ή πιο κεντρικές, η φωτοπηξία με laser συχνά δεν είναι αρκετή να συγκρατήσει τον αμφιβληστροειδή, κι η βλάβη επεκτείνεται έως ότου αποκολληθεί μεγάλο μέρος ή ακόμα κι όλος ο αμφιβληστροειδής.

Σε περιορισμένης και μικρής εκτάσεως ήδη εγκατεστημένη αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, επιχειρείται συμπλησίαση του αμφ/δούς προς το χοριοειδή, αντίστοιχα προς τη ρωγμή, ώστε να εξασφαλισθεί η στεγανή συγκόλληση του αμφ/δούς μα τον υποκείμενο χοριοειδή.

Η πιο διαδεδομένη χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται είναι ο περιβροχισμός με σκληρικά μοσχεύματα.

Πρόκειται για μοσχεύματα σιλικόνης, που καθηλώνονται εξωτερικά με ράμματα στο σκληρικό τοίχωμα του ματιού, στην περιοχή που αντιστοιχεί στη ρωγμή, ασκώντας πίεση στον αμφιβληστροειδή από έξω προς τα μέσα. Για την συγκόλληση της ρωγμής του αμφιβληστροειδούς εφαρμόζεται περαιτέρω κρυοπηξία ή laser φωτοπηξία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το «σφράγισμα» της ρωγμής και την αποκατάσταση της αποκόλλησης με την απορρόφηση του υπαμφιβληστροειδικού υγρού από τον ίδιο τον οργανισμό.

Η εγχείριση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και τα σκληρικά μοσχεύματα παραμένουν για πάντα στο μάτι χωρίς να προκαλούν πόνο ή να γίνονται αντιληπτά.

Εάν η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι εκτεταμένη, η πλέον διαδεδομένη τεχνική είναι η υαλοειδεκτομή.

Για τη συγκόλληση των χειλέων της αμφιβληστροειδικής ρωγμής εφαρμόζεται κρυοπηξία ή ενδο-laser φωτοπηξία για τη ανάπτυξη γύρω από την ρωγμή άσηπτων χοριοαμφιβληστροειδικών εστίών, έτσι ώστε όταν αυτές ουλοποιηθούν να δημιουργηθούν περιοχές στερεάς σύμφυσης μεταξύ του αμφ/δούς και του χοριοειδούς και να κλείσουν την ρωγμή. Στο τέλος της επέμβασης, η οφθαλμική κοιλότητα πληρούται με ένα ειδικό αέριο το οποίο θα διατηρήσει τον αμφιβληστροειδή στην θέση του για τουλάχιστον 15 ημέρες (εσωτερικός επιπωματισμός). Το αέριο αυτό σταδιακά θα απορροφηθεί από τον οφθαλμό και θα αντικατασταθεί με τον φυσιολογικό ορό του ασθενούς.

Σε παραμελημένες ή δύσκολες αποκολλήσεις, στο τέλος της εγχείρησης υαλοειδεκτομής αντί του αερίου, το μάτι συμπληρώνεται με έλαιο υγρής σιλικόνης. Η σιλικόνη έχει τον ίδιο ρόλο όπως και το αέριο μόνο που δεν απορροφάται και πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά όταν κρίνει ο χειρουργός. Το πλεονέκτημα της σιλικόνης είναι ότι προσφέρει σταθερότητα για μακρύ χρονικό διάστημα αρκετών εβδομάδων.

Η ανατομική αποκατάσταση της αποκόλλησης του αμφ/δούς με τα σημερινά χειρουργικά μέσα ανέρχεται στο 90% των περιπτώσεων. Το οπτικό αποτέλεσμα εξαρτάται από το αν η αποκόλληση επεκτάθηκε και στην ωχρά και από το χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ της αποκόλλησης και της πραγματοποίησης της χειρουργικής επέμβασης.